Jan Loogman schrijft, onder andere verhalen voor het Geheugen van de Binnenstad en columns voor Meander. Bij een workshop kreeg hij de opdracht om een gedicht te schrijven over een gebouw. Hij koos De Sociëteit.
Luttik Oudorp 78
Wat je bij ongewenste eenzaamheid kunt doen,
hier binnengaan.
Dus: stal je fiets
(niet pal aan het water,
geteisem heb je overal,
maar toch er tamelijk dichtbij, de gracht is smal).
Draag je tas over je schouder,
open met je hand de deur
van dit gebouw (een welkomstdeur is zij voor jou)
stap en sluit en kom dan aan
in fase twee trek je gerust
je schoenen uit,
de vloer is van graniet, koud
maar je kunt er met heel wat
man of vrouw – licht en zwaargewichten
gaan breien, staan praten, op tekenles,
het is de kunst elkaar te laten,
gedachten zijn vrij en luisteren
gaat hier goed – dit is kortom een sociëteit
waarin je jas aan een haak past,
dan kun je weg van het raam
in fase drie verder naar binnen toe
tot waar in schemerlicht
een houten kast vol Winnetou
en andere grote geesten het zicht een hand voor ogen
en toch genoeg om hier
de boeken op een rij te lezen.
Ga in fase vier erbij zitten,
tref vrouwen mannen
onzijdige meerzijdige mensen om te zwijgen
spreken luisteren drinken eten
met elkaar dingen vergeten
totdat je niet meer tot vijf of zes kunt tellen.
Laat dan je lijf je jas
je schoenen je tas je fiets
rustig de gracht af langs de bomen,
Niets belet je
weer te komen.
Jan Loogman september 2021
