Het Geheugen van de binnenstad

 Liefhebbers van lezen konden begin jaren tachtig van de vorige eeuw in Alkmaar kiezen. Naast boekhandel Van der Meulen waren er de boekhandels van Kühne, van Ter Burg en van Zwaan. Toch zagen Ron Ranzijn, Ben Braak en Frank en Lidwien Divendal de noodzaak van een nieuwe boekhandel. Zij openden op 1 maart 1982 in de Hekelstraat ‘Progressieve boekhandel Portaal.’ 

 Miriam De Wandeler (1954) en Nicolette De Wandeler (1962) zijn opgegroeid aan het Verdronkenoord, samen met hun zussen Yvonne, Olga en Henriëtte en hun broer Emile. Het gezin van vader Emile De Wandeler (1918) en moeder Nel Leering (1924) kwam in 1958 aan de gracht wonen, op nummer 51. ‘Een uitgewoond pand, ‘ vertelt Miriam. ‘Op de benedenverdieping had mijn vader eerst zijn eigen bedrijf en later heeft hij er een soort bar getimmerd. 

 In augustus 2022 overleed Martin Philip Edwards, een naam die weinig mensen in Alkmaar iets zal zeggen. ‘Spike’, zo kende de binnenstad de Brit die sinds het begin van de jaren negentig in de Sint Annastraat woonde. 

Haar vader is een Alkmaarder, eentje van het Schermereiland, haar moeder komt uit Sint Pancras, een tuindersfamilie. Beiden kwamen ze uit rooms-katholieke gezinnen en dus gingen ze allebei op dansles bij de rooms-katholieke dansschool van Jack & Tiny Smit.

 Eren Aydogan woont met zijn gezin aan de Keizerstraat. Hij werkt als jongerencoach in de regio Alkmaar. De binnenstad van Alkmaar bevalt hem prima. ‘Het is hier lekker wonen. Warm, veilig en schoon,’ zegt hij. Hij vindt hier ook de saamhorigheid die hij van vroeger kent, toen hij als kleine jongen bij zijn oma en opa aan de Vondelstraat kwam. ‘Daar rook het als in Istanbul.’ 

‘Meisjes waren Kabouter en later Gids. Bij de gidsen gingen we elk jaar op kamp. Er is een jaar geweest dat ik naar huis werd gestuurd, nog voordat het kamp begon. Ik hield van kattenkwaad en zei tegen een vriendinnetje: ‘We gaan lekker keten.’

Paula Buter woont in Koedijk, maar is toch een echte Binnenstadter. Ze werd in 1953 geboren aan de Achterdam, waar haar vader een touwslagerij / zeilmakerij had. Het gezin – vader, moeder, Paula en haar broer André – woonde boven de werkplaats. In het pakhuis ernaast was de touwbaan. Paula denkt daar graag aan terug: ‘Dan ging ik bij mijn vader zitten en hij was die touwen aan het draaien. Ik vond het zo’n mooi gezicht. Het was geweldig, bijna meditatief. Ik ben zo dankbaar dat ik daar op heb mogen groeien. We hebben het zo goed gehad.’